Fundacja LiderON realizuje projekt dotyczący działań na rzecz integracji dzieci i młodzieży pełnosprawnej z osobami z niepełnosprawnościami w ramach programu FIO. Projekt realizowany jest dla dzieci i młodzieży będących w trakcie edukacji szkolnej i przedszkolnej oraz dla rodziców, opiekunów i kadry pedagogicznej w ramach wsparcia edukacji i wyrównywania szans społecznych – „Codzienny tor przeszkód osoby z niepełnosprawnościami”.
Osoby z niepełnosprawnością widoczną
Osoby z niepełnosprawnością widoczną to dzieci, młodzież i dorośli, którzy w wyniku posiadanych dysfunkcji oraz konieczności używania sprzętów wspierających sprawność lub zapewniających bezpieczeństwo są zauważalni zwłaszcza w tym aspekcie. Posiadana niepełnosprawność jest dla społeczeństwa widoczna, opiera się na porównaniach i różnicach względem osób bez widocznych dysfunkcji. Osoby z niepełnosprawnością widoczną doświadczają zjawiska niezauważalności jako osoby i przerostu zauważalności widocznych dysfunkcji. Na pierwszy plan wysuwa się posiadana niepełnosprawność, a co za tym idzie również jednoznaczne określenie. Komunikacja społeczna „ten pan na wózku lub ten pan z niepełnosprawnością” jest jak najbardziej poprawna, ponieważ taki jest fakt, natomiast w dalszej komunikacji nie powinno to determinować kontaktu lub braku kontaktu i wpływać na budowanie relacji.
Osoby z niepełnosprawnością ruchu poruszają się z pomocą np.:
- wózka manualnego
- wózka elektrycznego
- wózka z dostawką elektryczną
- chodzika
- kul ortopedycznych
- obuwia ortopedycznego
Osoby z niepełnosprawnością słuchu:
- komunikują się używając języka migowego
- używają jednego lub dwóch aparatów słuchowych
- czytają z ruchu ust
- osoby słabosłyszące często mylone są z osobami z wadą wymowy
Osoby z niepełnosprawnością wzroku:
- używają białej laski
- poruszaj się z pomocą psa przewodnika
- noszą ciemne okulary (również w pomieszczeniach)
- poruszają się znanymi sobie trasami i można wpłynąć na zmianę trasy jedynie w przypadku zagrożenia dla tej osoby
Dzieci z niepełnosprawnością sprzężoną będące pod opieką rodziców lub opiekunów:
- używają specjalistycznych wózków – są większe od tradycyjnych, mniej zwrotne, czasem dziecko leży w pozycji półsiedzącej
- w wyniku reakcji lękowej dzieci reagują nagłym płaczem lub nieukojonym krzykiem
- czasami widoczna jest spastyka – wzmożone napięcie mięśni: rąk, nóg lub całego ciała.
- dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w tym z zespołem Dawna potrzebują stałej opieki, przyjaznego otoczenia, zwłaszcza w momentach zagubienia, nagłego lęku lub poczucia zagrożenia.
Osoby z niepełnosprawnością niewidoczną
Osoby z niepełnosprawnością niewidoczną to dzieci, młodzież i dorośli, którzy w wyniku posiadanej choroby doświadczają niepełnosprawności, której nie widać, a w sytuacjach kryzysowych udzielenie pomocy lub wsparcia takiej osobie wymaga podjęcia szybkiego kontaktu, rozmowy lub analizy sytuacji. Posiadana niepełnosprawność jest dla społeczeństwa niewidoczna, osoby chorujące w sposób niewidoczny mają obawy dotyczące własnego bezpieczeństwa i starają się zabezpieczyć w sposób widoczny w momencie zagrożenia życia: posiadają przyciski alarmujące, bransoletki dla cukrzyków, karteczki w portfelu z informacją o posiadanej chorobie, itp. Osoby z niepełnosprawnością niewidoczną zdają sobie sprawę, że muszą zadbać o własne bezpieczeństwo, że w momencie, gdy potrzebują pomocy muszą to sygnalizować. Świadomość społeczna na temat niepełnosprawności niewidocznej jest jeszcze niska, funkcjonują stereotypy, że tylko osoby z niepełnosprawnością zauważalną posiadają orzeczenie o niepełnosprawności, a tak nie jest. Lawinowo rośnie liczba osób z niepełnosprawnością niewidoczną w wyniku chorób cywilizacyjnych.
Udzielenie pomocy osobie z niepełnosprawnością niewidoczną
Osoba chorująca na cukrzycę
- utrzymanie kontaktu z chorym
- szybkie podanie czegoś słodkiego może być cukierek lub napój
- przy utracie kontaktu ułożenie w pozycji bezpiecznej
- wezwanie pogotowia
Osoba z problemami sercowo-naczyniowymi
- wezwanie pogotowia
- pomoc w przyjęciu pozycji półsiedzącej, zapewnienie oparcia dla pleców
- rozluźnienie kołnierza
- zapewnienie dostępu do świeżego powietrza oraz możliwości swobodnego oddychania
- spokojna rozmowa z chorym
Osoba chorująca na choroby płuc, astmę, alergie
- utrzymywanie kontaktu z chorym
- pomoc w przyjęciu najwygodniejszej pozycji
- zapewnienie dostępu świeżego powietrza
- jeżeli chory chce przyjąć leki, które posiada należy pomóc (inhalator, odczulacz)
- wezwanie pogotowia
- uspokajanie chorego
Osoba chorująca na epilepsję
- wezwanie pogotowia
- usunięcie niebezpiecznych przedmiotów z otoczenia
- nie należy powstrzymywać ataku
- nie wolno nic wkładać do ust chorego
- położyć chorego w pozycji bocznej
Wiele osób z niepełnosprawnością niewidoczną doświadcza sytuacji kryzysowych wynikających z choroby oraz posiadanych dysfunkcji oraz potrzebuje pomocy natychmiastowej lub doraźnej. Ważne, aby być wrażliwym na to co dzieje się dokoła nas, dostrzegać drugiego człowieka oraz reagować w sytuacjach, gdy ktoś w naszej obecności zachowuje się niepokojąco. Dbajmy o siebie nawzajem i w sytuacjach nagłych podejmujmy działania wspierające i pomocowe.
Fundacja LiderON realizuje działania edukacyjne w ramach kampanii „Codzienny tor przeszkód osoby z niepełnosprawnościami” wspierającej akceptację i zrozumienie potrzeb uczniów z niepełnosprawnościami oraz promuje działania edukacyjne dla rodziców dzieci z niepełnosprawnością, dzieci pełnoprawnych oraz całego środowiska dydaktycznego związanego z placówkami przedszkolnymi, szkolnymi oraz liceami, technikami i szkołami zawodowymi.
Fundacja LiderON serdecznie zaprasza placówki edukacyjne do współpracy i wspólnych działań wspierających edukację społeczną dzieci i młodzieży. Zapraszamy do kontaktu i współpracy.
Fundacja LiderON
Rzeszów
Ul. Słowackiego 2/6
www.fundacjalideron.pl
